Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει πως για να πετύχουμε μία ισορροπημένη πορεία στη ζωή μας, χρειάζεται να είμαστε σχετικά προσαρμοστικοί και ευέλικτοι. Αλλιώς φερόμαστε και παρουσιαζόμαστε στις επαγγελματικές μας συναλλαγές, αλλιώς στο σπίτι μας και ενδεχομένως αλλιώς με φίλους και γνωστούς. Η αλήθεια όμως είναι πως ορισμένα κομμάτια μας και ουσιαστικά ο κορμός της ύπαρξής μας παραμένουν αναλλοίωτα… Όσο και να μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά και τις εκφράσεις μας, η ουσία της υπόστασής μας έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Και αυτό καθίσταται σαφές στις ερωτικές μας σχέσεις, όχι μόνο γιατί εκεί δεν χρειάζεται να προσποιούμαστε, αλλά κυρίως γιατί η διάρκεια και η ασφάλεια πάντα συνδράμουν στο να ανασυρθεί ο πραγματικός μας εαυτός. Έτσι, αν είμαστε γενναιόδωροι, αυτό θα φανεί · αν είμαστε ευαίσθητοι θα φανεί· αν είμαστε αχάριστοι και εγωιστές, θα φανεί (σε αυτή την περίπτωση προτιμότερο είναι να μην κάνουμε σχέσεις). Και επειδή όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν κάπου, μοιραία θα έρθει η στιγμή όπου κάποια από τα χαρακτηριστικά μας θα συγκρουστούν με αυτά του συντρόφου μας ή ακόμα και με την ίδια τη σχέση.
Σε αυτό το σημείο συνήθως κρίνεται το μέλλον μας με τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας αλλά και πολλές φορές το ποιοι θέλουμε να ήμαστε ή να γίνουμε. Το γεγονός πως η συνύπαρξη με έναν άλλον άνθρωπο, φέρνει έντονα στην επιφάνεια τα χαρακτηριστικά μας, σημαίνει αυτόματα πως δίνεται και σε εμάς η ευκαιρία να αξιολογήσουμε και να κατανοήσουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Και όσο και να θέλουμε να κάνουμε τη σχέση να δουλέψει, εάν επιλέξουμε να αλλάξουμε μόνο και μόνο για να μη χάσουμε τον σύντροφό μας, αργά ή γρήγορα θα νιώσουμε πως ουσιαστικά θυσιαστήκαμε. Από την άλλη, εάν συνειδητοποιήσουμε πως τα κομμάτια του χαρακτήρα μας που στέκουν εμπόδιο στη σχέση είναι τα ίδια με αυτά που δημιουργούν προβλήματα και σε άλλους τομείς στη ζωή μας, μας προσφέρεται μία μοναδική ευκαιρία να βελτιωθούμε και να ευτυχήσουμε. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως, αξίζει να θυμόμαστε πως η ακεραιότητα προς τον εαυτό μας είναι και αυτό που ουσιαστικά μας επιτρέπει να αγαπάμε και να σεβόμαστε τους γύρω μας. Και το να αλλάζουμε αποκλειστικά και μόνο για τους άλλους, το υπονομεύει αυτό.
Βασίλης Αντωνάς
(Εφημερίδα Κηφισιά, 2007)